بررسی ویژگی های معماری فرهنگسرای بهشت و تاریخچه آن
رشته: معماری / عمران
مقدمه:
یک بنای تاریخی درهرسرزمینی قبل از انکه معرف روشهای فنی و تکنیکی معماری باشد، بازگو کننده روشها، تفکرات، اعتقادات و ارزش مردم آن دیار است. در همین خصوص چند سال پیش شهرداری مشهد در اقدامی پسندیده، درمحدوده ای پرتردد از بافت مرکزی شهر به ترمیم و حفظ یکی از این ساختمان های قدیمی همت گمارد و با نامی مناسب کار خویش را کامل کرد. فرهنگ سرای بهشت در غرب بلوار مدرس همچنان استوار و با افتخار توجه هر شهروندی و مسافری را به خود جلب می کند. مکانی که امروز فرهنگ سرای بهشت نامیده می شود، پیش از این یکی از صدها بنای موجود درمحله سراب مشهد بوده که نام آن برگرفته از سرآب قنات قریه سناباد است و پس از نوغان قدیمی ترین محله شهر به شمار می رود. این مجموعه از نظر بنا و ساختمان بیش از 80سال پیشینه تاریخی دارد. اولین کاربری آن دبیرستان مستوفی و بعد از آن با کاربری ها مختلف در سال 1383 به فرهنگ سرای بهشت تغییر کاربری یافت. براساس مستندات شفاهی تاریخ ساخت بنا را به حدود 80 سال پیش (دوره پهلوی) نسبت داد. به دلیل کاربری جدید ابنیه به فرهنگسرا، ابنیه بنا، فرهنگسرای بهشت معروف شده است. ابنیه در حال حاضر در مالکیت شهرداری مشهد می باشد.
این بنا از کف خیابان جنت به اندازه 4 پله پایین تر قرار گرفته، درب ورودی بنا از سمت خیابان جنت به اندازه 60 پله بالاتر از سطح زمین می باشد. پس از گذر از درب ورودی راهرو به ابعاد 2*4 قرار دارد. بنا دارای طبقه اول و زیر زمین است. سقف ها به صورت تیر پوش و پالونه در زیر زمین است. ملات به کار رفته در ساختمان ملات گچی و ماسه و آهک است. در سر طاق پنجره ها از تزئینات سنتوری به صورت معقلی و قوس های دایره ای استفاده شده است. استفاده از جا بخاری و بخاری های قدیمی نیز از مشخصات بارز این بنا و وجود ستون های دوبل ضلع رو به سمت خیابان مدرس که منظر اصلی بنا را تشکیل میدهد سوق میدهد. با سه قوس به شکل نیم دایره منظر زیبا آفریده. ناودان های حلبی با تزئینات و بافت آجری جناغی و موزاییکی از جمله تزئینات به کار رفته در نمای این بنا می باشد.
