مقاله سینمای آینده (ترجمه)
چکیده
سینمای قرن آینده به چه صورت درخواهد آمد؟ این سوالی است که در برگیرنده وجوه فناوری، هم هستی شناسی و هم ساختاری می باشد. این پرسش درباره خود فیلم، پیشرفت فنی، نحوه نمایش آن و حتی درباره چیزهایی نظیر ساختمان سینما، پرده نمایش، نحوه قرارگرفتن تماشاگر برابر واقعیت تصویر می باشد و ... اما آن چه پرسش این متن است، کنجکاوی درباره ماهیت سینمای نخبه قرن بیست و یکم، افق های نو پدید معنوی و گرایش غالب سبکی در سینمای روشنفکر جهان است. هرگز به فیلم های تبلیغاتی سوداگر افسون زای جلوه های ویژه و تفنن مبتنی بر توهم چشم ندارم، هر چند خیال های ماجراجویانه و حماسه های نوجوانان امروز، چه بسا چشم انداز واقعیت تکنولوژیک زندگی روزمره فرداست. با این همه و ولو با این منظر، باز آن سینما و آن زندگی، گویای سطح رویدادهای بازیگوشانه بازی بشری است. اما پرسش این متن، ناظر در ارتباط با فرایند تعالی طلبی است که عمق آرمان، هنر پیشرو، فکر خلاقانه منحصر به فرد را که تا حد زیادی زندگی عموم را شکل داده است.
برای من، اجازه دهید اعتراف کنم، آینده آن چیزی نیست که «پدیدار خواهد شد» بلکه تا حدودی، زندگی هایی است که «پدیدار خواهیم کرد» و «خواهیم ساخت»، پس حدس زدن درباره سینمای قرن بیست و یکمی خود تلاشی است اندکی شیطنت آمیز تا سینمای قرن بیست و یکمی نزدیک به گمان ما زاده شود. این خود انرژی یک بازی و نیرویی است برای زایش، و نه تماشایی جدا از عمل و جدا از ما، چرا که در حال رخ دادن است. اما برای اندیشه های دنباله رو و جبرگرا و تک خطی، سینمای آینده ادامه قطعی همه آن چیزی است که جهان سوداگر و انحصارا سینمای هالیوود، با سکس و خشونت و افسانه و تکنولوژی فریبنده بنا نهاده است. مهم نیست که در آینده ژانر فیلم های علمی تخیلی، گنگستری، سینمای وحشت، یا روایت ملودراماتیک رواج یابد.
