درآمدى برمدیریت جهانگردى

جهانگردى بزرگ ترین و پررونق ترین صنعت جهان است. انتظار مى رود که در قرن بیست و یکم نیز این صنعت پیشتاز بوده، سیر صعودى آن ادامه یابد. جهان گردى یک قدرت اقتصادی، اجتماعى و زیست محیطى بزرگ و البته پدیده اى بسیار سیاسى است (ریشتر - ۱۹۸۹: ۲ Richter) بنابر عقیده پک - Peck، و لپی- ۱۹۸۹: ۲۱۶ Lepie، طبیعت جهانگردى در هر جامعه ای، متأثر از عوامل پیچیده و درهم بافته سیاسى و اقتصادى و همچنین ویژگى هاى جغرافیائى است که دیگران را مجذوب خود مى کند. مزایا و منابع اقتصادى حاصل از جهانگردی، جلوه هاى جغرافیائى و ویژگى هاى مفرح آن (ریان - Ryan را ملاحظه کنید) ، بسیار جالب توجه است و بیشتر مطالعات و تحقیقات انجام شده به این موارد پرداخته اند. اما در زمینه سیاست جهانگردى و به ویژه فرآیند سیاستگذاری، کار چندانى نشده است. در واقع مفهوم ”سیاست عمومی“ و اهمیت آن به طور کامل شناخته و درک نشده است (ریشتر ۱۹۸۹: ۲). بنابراین، در این زمینه باید مطالعات بیشترى صورت بگیرد.