رویت و شهود خداوند یکی از مهمترین مقاماتی است که هر عارف و سالک الی الله آرزوی دست یافتن به آن را دارد. نحوه رویت و شهود خداوند که آیا این رویت و شهود از طریق چشم سر یا چشم دل و یا از طرق دیگری است یکی از پر بحث ترین مسائلی است که تمامی شیفتگان سیر الی الله را به خود مجذوب کرده است همچنین محل رویت و شهود خداوند که آیا در دنیا، آخرت و یا هر دو امکان پذیر می باشد نیز مورد تضارب آراء اکثر فرق و مذاهب اسلامی است، برای دست یافتن به برترین نظرات، هدف این پایان نامه جمع آوری فرمایشات حضرات ائمه معصومین (علیهم السلام) از کتب معتبر اسلامی می باشد، چرا که با بهره جستن از کلام آنان و آگاهی از آراء نظراتشان که بهترین آراء و نظرات عالم هستی اند راه نجات خویش را پیدا خواهیم نمود. از جمله روشهای اجرا، مقایسه نظرات حضرات معصومین (ع) با آراء و عقاید عرفای قدیم تا قرن پنجم می باشد تا مشخص شود چه اشتراکهاو افتراق هایی میان آنها وجود دارد وکلام معصومین چه تاثیری بر عقاید آنها داشته است نتایج بدست آمده نشان می دهدبر اساس فرمایشات ائمه به عنوان مثال از حضرت علی (ع) چنین نقل شده است: دیدگان ظاهری اورا نمی بینند امادلها درپرتو ایمان او را می یابند (لاتدرکه العیون بمشاهده العیان ولاکن تدرکه القلوب بحایق الایمان) در نتیجه می توان گفت دیدن خدا با چشم سر، باعدسی چشم میسر نیست بلکه با شهودوچشم باطن می توان خدا را دید