آنیما‬ ‫در شاهنامه

آنیما ‫

بخشی از روح مردان که زنانه است، در روان شناسی یونگ آنیما نامیده می شود. به اعتقاد وی ‫تعداد کم ژنهای جنس مخالف باعث پیدا شدن شخصیت ناخودآگاه جنس مخالف می شود. یونگ ‫میگوید: هر مردی تصویر جاویدان زن را در درون خویش حمل می کند؛ البتّه نه تصویر این یا آن ‫زن به خصوص را؛ بلکه تصویر ﻏایی زنانه را. این تصویر اصولاً ناخودآگاه است، ناخودآگاهانه بر ‫محبوب منعکس می شود و یکی از علل عمدهی عشﻖ و بیزاری است. او میگوید روان زنانه تجس‪م ‫تمامی گرایشهای روانی زنانه در روح مرد است؛ مانند احساسات و خلﻖ وخویهای مبهم، مکاشفه- ‫های پیامبر گونه، پذیرا بودن امور ﻏیر منطقی، قابلی‪ت عشﻖ شخصی، احساس خوشایند نسبت به ‫ﻃبیعت و رابطهی او با ضمیر ناخودآگاه (یونگ، 273:1377). منبﻊ الهام و شهود شاعر، ضمیر ناخودآگاه است و آنیما نهفته در ژرفای ناخودآگاهی است.