رشته: گیاه پزشکی / پزشکی
Article: Treatment
Vegetarian diet improves insulin resistance and oxidative stress markers more than conventional diet in subjects with Type 2 diabetes
جهت دانلود رایگان مقاله انگلیسی اینجا را کلیک نمایید
رژیم غذایی گیاهی مقاومت به انسولین و گرهای استرس اکسیداتیو را بیشتر از رژیم غذایی معمولی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بهبود می بخشد.
چکیده:
هدف: هدف از این مطالعه مقایسه اثرات رژیم های غذایی دیابتی گیاهی و معمولی کالری محدود به تنهایی و در ترکیب با ورزش بر مقاومت به انسولین، چربی احشایی وشاخصهای استرس اکسیداتیو در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد. مواد و روش ها: 24 هفته به طور تصادفی و باز در طراحی موازی مورد استفاده قرار گرفت. هفتاد و چهار بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 به طور تصادفی، در دو گروه تجربی (N = 37) قراغر گرفتند، که رژیم گیاهخواری دریافت کرده و گروه شاهد (n = 37) مربوط به رژیم غذایی دیابتی معمول خواهد بود. هر دو رژیم غذایی، کالری محدود (-500 کیلو کالری / روز) isocaloric بوده اند. همه وعده های غذایی در طول مطالعه ارائه شد. دوم 12 هفته از رژیم غذایی با ورزش آئروبیک ترکیب شدند. شرکت کنندگان در ابتدا 12 هفته و 24 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج اولیه عبارت بودند از: حساسیت به انسولین اندازه گیری شده توسط گیره isoglycemic hyperinsulinemic می باشد. حجم چربی احشایی و زیر جلدی اندازه گیری شده توسط تصویربرداری رزونانس مغناطیسیو استرس اکسیداتیو ناشی از مواد واکنش اسید تیوباربیتوریک اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل توسط قصد درمان بودند. نمایش نتایج: از چهل و سه درصد از شرکت کنندگان در گروه تجربی و 5 درصد از شرکت کنندگان در گروه شاهد دارو دیابت (P <0. 001) کاهش می یابد. وزن بدن در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل [-6٫2 کیلوگرم کاهش یافت (95٪ CI -6. 6to-5. 3) در مقابل 3٫2 کیلوگرم- (95٪ CI -3. 7 به 2٫5). گروه تعامل X timeP = 0. 001] می باشد. افزایش حساسیت به انسولین در گروه تجربی به طور معنیداری بیشتر از گروه کنترل [30٪ (95٪ CI 24. 5-39) در مقابل 20٪ (95٪ CI 14-25)، P = 0. 04] می باشد. کاهش چربی احشایی و زیر جلدی هر دو در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل (= به ترتیب 0٫007 P و 0٫02 = P،) می باشد. آدیپونکتین پلاسما افزایش یافته است (P = 0. 02) و لپتین کاهش (0٫02 = P) را در گروه آزمون، بدون تغییر در گروه شاهد خواهد داشت. ویتامین C، سوپراکسید دیسموتاز و کاهش گلوتاتیون در گروه تجربی افزایش یافته است (P = 0. 002، P <0. 001 و P = 0. 02). تفاوت بین دو گروه پس علاوه بر این ورزش می باشد. تغییرات در حساسیت به انسولین وشاخصهای استرس اکسیداتیو آنزیمی با تغییر در چربی احشایی در ارتباط است.
نتیجه گیری رژیم گیاهخواری کالری محدود ظرفیت بیشتری برای بهبود حساسیت به انسولین در مقایسه با یک رژیم غذایی دیابتی مرسوم در طی 24 هفته بود. از دست دادن بیشتر چربی احشایی و بهبود در غلظت adipokines وشاخصهای استرس اکسیداتیو با این رژیم غذایی ممکن است مسئول برای کاهش مقاومت به انسولین باشد. علاوه بر این از تمرین ورزشی بیشتر نتایج بهبود یافته با رژیم گیاهخواری افزوده شده است.
کلمات کلیدی: ورزش، مقاومت به انسولین,گرهای استرس اکسیداتیو, رژیم گیاهخواری, چربی احشایی