رشته: روانشناسی اجتماعی
Character assassination? Response to John Paley, “social psychology and the compassion deficit”
جهت دانلود رایگان مقاله انگلیسی اینجا را کلیک نمایید
کلید واژه ها: بحران در مراقبت، شفقت (رحم و مهربانی)، روانشناسی اجتماعی، انگیزه مراقبت، پرستار خوب
طبق آنچه از جان پالی انتظار می رود، سهم او در بحران در مراقبت مشخص شده و بحث مورد نظر که توسط فرانسیس به گزارش متفکرانه می پردازد در این زمینه مورد توجه قرار می گیرد. موارد جذاب و چالش برانگیز (پالی، 2013) نیز ممکن است اشتباه باشد.
پالی می خواهد برای ایجاد تمایز بین “مراقبت” و تصمیم گیری یا موارد ‘ انگیزشی” یا “رفتاری” راهکارهایی را ارائه کند.. همانطور که من آن را درک می کنم، این نشان می دهد که یک فرد، اجازه دارد تا یک پرستار، جهت مراقبتهای قوی در این زمینه داشته باشد. آنها ممکن است موارد حساسسی را در این زمینه شکل دهند. و انگیزه یلازم برای انجام کار وجود دارد. با این حال، چیزی ممکن است در برخی از نقطات (بازدید کنندگان) در جهان اتفاق می افتد. “عوامل زمینه” مختلف (منزل، محل کار و یا هر دو) ممکن است به وجود آیند که جلوگیری از پرستار مهربانی انگیزه از برگزاری نمایشگاه “رفتارهای مراقبتی است که آنها به بیماران خود ارائه کنند.
تا کنون، پس این موارد درست است. به ندرت می تواند یک پرستار وجود داشته باشد که هرگز در برخی از زمان ها نمی توانند به اندازه کافی کارهای خائنه را انجام داده است. این چیزی است که پرستاری و مراقبت باید باشد نه “رفته است. تقریبا هر پرستار، در برخی از زمان ها بوده است، تحت الشعاع ‘اشغال’ خالص از یک تغییررا خواهیم داشت. آنها ممکن است ‘همه چیز با عجله’ به دلیل مستقیم و بی واسطه و فشار برخی از حوادث اضطراری فوق العاده ای داشته باشند. رفتار خطر ناک از یک دوره کمبود نیروی انسانی ممکن است به برخی از نیازهای مشرف بیماری منجر شود. آنها ممکن است به نحو نامشخصی برای یک لحظه بی ادب بوده و ممکن است ‘رفتارهای مراقبتی’ هنجار خود را نشان داده نشده است. اجازه دهید پرستاران تنها انسان هستند، اما آنها واقعا تلاش می کنند.
As readers have come to expect from John Paley, his contribution to the ‘crisis in care’ discussions provoked by the Francis Report is thoughtful, engaging and challenging (Paley, 2013). It may also be wrong. Here’s why. Paley wants to establish a distinction between ‘care’ and ‘compassion’ being either ‘motivational’ or ‘behavioural’. As I understand it, this suggests that a person, let’s say a nurse, can have a strong caring orientation. They may want to give and know how to give compassionate, sensitive care to patients. They are (thank heavens) motivated to do this. However, something may happen at some point (s) in their world. Various “contextual factors” (home, work or both) may arise that prevent the kindly-motivated nurse from exhibiting the ‘caring behaviours’ that they so want to bring to their patients.